Ceny ropy osiągają wielodniowe maksima w związku z gwałtownym spadkiem zapasów

Rynek ropy naftowej doświadczył w tym tygodniu znaczącego wzrostu cen, głównie z powodu istotnego spadku zapasów ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych, który przekroczył oczekiwania rynkowe. To rozwój podkreśla solidny popyt krajowy w największym konsumencie ropy na świecie, nawet w obliczu szerszych obaw o potencjalną nadpodaż w przyszłości. Kontrakty futures na ropę West Texas Intermediate (WTI) osiągnęły 63,21 dolara za baryłkę, podczas gdy ropa Brent wzrosła do 67,09 dolara za baryłkę, osiągając wielodniowe maksima po wzroście o ponad 1,4% w poprzedniej sesji. Katalizatorem był najnowszy raport Amerykańskiej Agencji Informacji Energetycznej (EIA), który ujawnił znaczny spadek komercyjnych zapasów ropy za tydzień kończący się 15 sierpnia 2025 roku.

Ten spadek zapasów nie tylko podkreśla zdrowe zużycie paliw, ale także występuje na tle utrzymujących się napięć geopolitycznych, które mogą zmienić dynamikę podaży. Gdy traderzy analizują te mieszane sygnały, rynek pozostaje zmienny, równoważąc krótkoterminowe czynniki wzrostowe z długoterminowymi ryzykami nadmiaru produkcji.

Spadek zapasów przekracza prognozy

Dane EIA wskazały, że zapasy ropy naftowej w USA spadły o 6 milionów baryłek, znacznie przekraczając prognozy analityków o skromnym spadku o 1,3 miliona baryłek. To oznaczał najbardziej znaczący tygodniowy spadek od połowy czerwca, obniżając całkowite zapasy do 420,7 miliona baryłek - około 6% poniżej pięcioletniej średniej sezonowej. Taki gwałtowny spadek sygnalizuje silny popyt w gospodarce USA, szczególnie pod koniec sezonu letniego jazdy.

Kilka kluczowych metryk z raportu wzmacnia ten optymistyczny widok:

Te liczby collectively malują obraz odpornego sektora naftowego w USA, gdzie zwiększony eksport i stała działalność rafineryjna skutecznie opróżniają nadwyżki zapasów.

Trwały popyt na paliwa w szczytach sezonowych

Poza ropą naftową, zapasy benzyny kontynuowały spadek po raz piąty z rzędu, zmniejszając się o 2,7 miliona baryłek do 223,6 miliona baryłek. Ten ciągły spadek jest zgodny z podwyższonym popytem konsumenckim w okresach szczytowego podróżowania letniego, dodatkowo wzmacniając zaufanie rynku. Zapasy paliw destylowanych, w tym diesla i oleju opałowego, również odnotowały mniejszy spadek, podkreślając szeroką siłę w zużyciu paliw.

Produkcja ropy w USA wzrosła o 55 000 baryłek dziennie do 13,4 miliona baryłek dziennie, zbliżając się do rekordowych poziomów. Pomimo tego wzrostu produkcji, połączenie solidnego eksportu i popytu zapobiegło wzrostom zapasów, demonstrując zdolność rynku do absorbowania dodatkowej podaży. Analitycy zauważają, że poprawy wydajności odwiertów prawdopodobnie popchną produkcję USA do nowych szczytów blisko 13,6 miliona baryłek dziennie do grudnia 2025 roku, choć to mogłoby się złagodzić, jeśli ceny spadną.

Napięcia geopolityczne kształtują oczekiwania podażowe

Ceny ropy nie są wyłącznie pod wpływem fundamentów USA; rozwój geopolityczny nadal wstrzykuje niepewność na rynek. Trwające negocjacje pokojowe między Rosją a Ukrainą, potencjalnie ułatwiane przez figures takie jak prezydent USA Donald Trump i prezydent Rosji Władimir Putin, są pod ścisłym nadzorem. Rosja, trzeci największy producent ropy na świecie z około 9,05 miliona baryłek dziennie, mogłaby zobaczyć dodatkowe 200 000 baryłek dziennie wracające na globalne rynki, jeśli dojdzie do porozumienia, choć eksperci sugerują, że to miałoby ograniczony natychmiastowy wpływ na fundamenty.

Jednak utknęły rozmowy utrzymały premię ryzyka w cenach, ponieważ eskalacja mogłaby dalej zakłócić eksport rosyjski. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski zasygnalizował otwartość na dyskusje, ale postęp pozostaje nieuchwytny, przyczyniając się do krótkoterminowego wsparcia cen.

Napięcia między USA a Iranem dodają kolejną warstwę złożoności. Ostatnie konflikty na Bliskim Wschodzie, w tym incydenty w Cieśninie Ormuz, wzbudziły obawy o przerwania dostaw, choć rynki w dużej mierze zignorowały te ryzyka dzięki obfitej globalnej zdolności zapasowej. Zaangażowanie Iranu w spory regionalne mogłoby potencjalnie wpłynąć na do 20% globalnego tranzytu ropy przez kluczowe punkty krytyczne, ale obecne oceny wskazują na minimalne zakłócenia od połowy 2025 roku.

Działania OPEC+ i dynamika globalnej podaży

Sojusz OPEC+, prowadzony przez Arabię Saudyjską i obejmujący Rosję, stopniowo znosi cięcia produkcji, zwiększając wydobycie o 548 000 baryłek dziennie w sierpniu 2025 roku. Ten ruch ma na celu zdobycie większego udziału w rynku przy stabilnych cenach, ale wywołał ostrzeżenia od Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) o nadchodzącej nadpodaży. Grupa planuje całkowicie zlikwidować cięcia do września 2025 roku, rok wcześniej niż planowano, potencjalnie dodając znaczące wolumeny na rynek.

Globalna podaż ma wzrosnąć o 2,5 miliona baryłek dziennie w 2025 roku, przewyższając wzrost popytu i prowadząc do wzrostu zapasów. Producenci spoza OPEC+, szczególnie w USA, Brazylii i Gujanie, mają przyczynić się do tej nadwyżki, z ogólnym wzrostem produkcji potencjalnie tworzącym "nadęty" środowisko rynkowe.

Prognozy popytu i perspektywy długoterminowe

IEA obniżyła prognozę wzrostu popytu na ropę w 2025 roku do zaledwie 680 000 baryłek dziennie, najniższego od 2009 roku z wyłączeniem lat pandemii, napędzanego wolniejszym wzrostem gospodarczym w kluczowych regionach jak Chiny. Kraje spoza OECD mają odpowiadać za cały wzrost netto, podczas gdy popyt w OECD pozostaje płaski lub spada w obliczu transformacji energetycznych.

Patrząc w przyszłość, EIA przewiduje, że ceny ropy mogłyby spaść poniżej 60 dolarów za baryłkę do końca 2025 roku i średnio około 50 dolarów w 2026 roku, pod wpływem rosnącej podaży i łagodzącego popytu. Jednak jeśli ryzyka geopolityczne eskalują - takie jak przedłużone konflikty na Ukrainie lub zwiększone napięcia USA-Iran - ta trajektoria spadkowa mogłaby się odwrócić, utrzymując podwyższone ceny.

Uczestnicy rynku nawigują delikatną równowagę: obecne napięcie zapasów w USA wspiera krótkoterminowe zyski, ale znoszenie cięć OPEC+ i potencjalne dywidendy pokojowe stwarzają ryzyka spadkowe. Gdy popyt letni słabnie, uwaga przesunie się na potrzeby ogrzewania zimowego i szersze wskaźniki gospodarcze.